سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (کوتهنوشت انگلیسی: IRIB) سازمانی رسانهای است که تنها متولی قانونی پخش برنامههای رادیویی و تلویزیونی در جمهوری اسلامی ایران است. بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، رئیس صدا و سیما را رهبر جمهوری اسلامی انتخاب میکند. این سازمان پیش از انقلاب ۱۳۵۷، سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران نام داشت و آنزمان نیز به شکل حکومتی اداره میشد. از بسیاری جنبهها، صدا و سیما قدرتمندترین، فراگیرترین و پرنفوذترین رسانه خبری در ایران بهشمار میرود که مهمترین استراتژی آن ترویج آمریکا ستیزی از راه تولید سریال و مستندات سفارشی و ایجاد حس تنفر نسبت به غرب در میان مردم است.صدا و سیما آشکارا به پروپاگاندا و حمایت رسانهای از اسلام شیعی و حکومت جمهوری اسلامی میپردازد؛ بنابر اساسنامه صدا و سیما، هدف اصلی این سازمان ایجاد محیطی مساعد برای تزکیه و شتاب بخشیدن به حرکت تکاملی انقلاب اسلامی در سراسر جهان است. این هدفها در چهارچوب برنامههای ارشادی، آموزشی، خبری و تفریحی این سازمان اجرا میشوند. عملکرد این سازمان توسط ایرانیان مورد انتقاد واقع شده و برخی آن را «دستگاه تولید دروغ» نامیدهاند. در تیر ۱۳۹۹ گزارشی از تحقیق سازمان عدالت برای ایران و فدراسیون بینالمللی حقوق بشر تهیه شده که در آن آمدهاست، صدا و سیمای جمهوری اسلامی در طی ده سال گذشته دستکم ۳۶۷ مورد مشکوک به اعترافات اجباری را پخش کردهاست، که به عنوان ابزاری از جانب نهادهای امنیتی برای «سرکوب مخالفان» و همچنین «ترساندن فعالان» در جمهوری اسلامی استفاده میشود. این رویه با رویگردانی مردم ایران روبرو شده و گزارشهای متعدد حکومتی حاکی از ریزش شدید مخاطبان این رسانه است.این سازمان علاوه بر تملک و کنترل رادیو و تلویزیون، مالک شرکت فیلمسازی سیما فیلم است، جشنوارههای فیلم، موسیقی و هنری برگزار میکند، کتاب، روزنامه و مجله منتشر میکند و از دانشگاه صدا و سیما به عنوان یک بازوی آموزشی، بهره میگیرد. فعالیتهای صدا و سیما به مرزهای ایران محدود نیست و در کشورهای مختلف جهان دارای تشکیلات است. این سازمان اهمیت ویژهای در جمهوری اسلامی ایران دارد و در سال ۱۴۰۱، بودجه دولتی این سازمان به تنهایی بیش از ۵ تریلیون تومان بودهاست. شمار کارکنان این سازمان در سراسر کشور تا اواخر سال ۱۳۹۵ بین ۳۰ تا ۵۰ هزار نفر تخمین زده شدهاست. سید علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران نیز صداوسیما را «عمدهترین مرکز هدایت فکری» دانستهاست. مسئول بخش ایران و افغانستان در سازمان گزارشگران بدون مرز، اعلام کرد رسانههایی نظیر صدا و سیما تنها در چند کشور دیگر از جمله چین و کره شمالی وجود دارند.